تهران ـ ساعت ۸:۳۰ دقیقه صبح 
امروز دقیقا زمانی که در عمق ۴۰ کیلومتری از درس شیرین و بسیار زیبای زیست شناسی پیش دانشگاهی بودم وانگاهی ندایی بهم رسید...
مکالمات:
وجدانم:داداش منم؛داداش!
من:جان،بله!؟
وجدانم:منم وجدانت!
من:خـُب...
وجدانم:خیلی تنها بودم اومدم بگم بریم باهم نیم ساعت traffic racer و بازی کنیم و اون یه ماشین و هم بخریم...
من:داده ها در حال بررسی می باشند،فقط چند لحظه صبر کنید.با تشکر
وجدانم:چشم
(من:وجدان انقدر حرف گوش کن؟!)
من:پاسخ...
وجدانم:خـُب...
من:متاسفانه در خواست شما با مشکل مواجه شد!،لطفا بعدا مجددا سعی نمایید
وجدانم:بسی بد
ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ ـ 
و این است یکی از داستان های یک فرد کنکوری
کنکوری

آقا من یه بار رفتم پیش یکی از استادامون که ازش نمره بگیرم کلی روی چیزای غمگین و شکست های عشقی که خورده بودم تمرکز کردم و پیش استاد زدم زیر گریه که استاد دلش بسوزه نمرمو بیشتر کنه چشتون روز بد نبینه به همه 2 نمره اضافه کرد الا به من
من از این حرکت استاد حرصم نگرفت حرصم از اینه که آرایشم پاک شد و اولین بار بی آرایش توی دانشکده ظاهر شدم
استاد روانی به ریمل و کرم های من رحم میکردی خودم به درک

امـــــــــروز تولـــــــــــد یکی اَ بچه ها بود....
تو کلاس غوغا ب پا کردیم و تولدت مبارک خوندیم(کلاسمون چبسییییده دفتر)

یهو ناظممون با ی حرکت ضربتی اومد تو.....!
رف مدیر مدرسه رو اورد....بعد ب ما اشاره کرد گف:
اومدم تو کلاس دیدم دارن با ی نظم خاصیO__oدس میزنن!!!
بعد دستشو ب طرف من دراز کرد گف:
ایـــــــــــن خانومِ ب اصطلاح شاگرد اول هم سر بـــــــــسته شون بود!!! D:

هیچی دیگه بهش خندیدم،گف کفاصطا ب من میخندیدن؟
گریه ش افتاد و رف....

من:|
بچه های کلاس:/

مدیر :|
مریض نیس....خله....میفهمی؟ خُلــــــــــــ :)

اقا دیروز همسایه مون سمنو نذر داشتن بعد به بابام گفتم بابا برو هم بزن بعد دعا کن من دانشگاه امیرکبیر قبول شم واینا (الکی مثلا)بعد بابام بعده اینکه رفت وهم زد اومده میگه پریسا گفتی می خوای زنه امیر کبیر بشی دیگه؟؟؟!!!
نه اخه من برم سرمو کجا بکوبم اخه !!خوپدر من شما دعا نمی کردی سر سنگین تر بودکه!!

اون قدیم قدیما که هنوز جوجو بودم و سوسول نشده بودم به مدت یک ساعت دنبال این پشه گنده ها که تو دلشون کرم میکردم میگرفتمش بهد طی یک عملیات شکمش پاره میکرد همه کرما را له میکردم بجز یکی بعد ژست جراح ها را میگرفتم میومدم میگفتم متاسفم فقط همین یکی را تونستم نجات بدم........................ از همون موقع خدا فهمید من دکتر خوبی نمیشم

مطلبی که می خوام بنویسم خنده دار نیست ولی حد اقل برای من درس بزرگی بود. گفتم شاید به کار شما هم بیاد.
امروز برای کاری ماشینم رو کنار یه کوچه پارک کردم و رفتم. وقتی برگشتم حدود 10 متری ماشین که رسیدم دیدیم دو نفر سوار ماشین آخرین مدل دارن دنده عقب میان سمت ماشینم . راننده هم اصلا به عقب نگاه نمی کرد و داشت با موبایل حرف می زد . از دور اشاره کردم که به ماشینم نزنه ، ولی با اینکه نگاهش به من بود نه فقط خیلی خونسرد به ماشینم زد ، بلکه یخورده هم فشار داد که قشنگ گلگیرش بره تو. وقتی هم رسیدم کنارش و اعتراض کردم خیلی خونسرد و بدون ذره ای اظهار پشیمانی گفت خب خسارتشو میدم. چیه ؟ خراب شده ؟ 
من اون لحظه خیلی عصبانی شدم و بدون هیچ حرفی سوار ماشینم شدم و رفتم. اما بعد که آروم شدم با خودم فکر کردم که واقعا شعور داشتن و پولدار بودن دو مقوله کاملا مستقله که متاسفانه خیلی از ما اونها رو به هم مرتبط می دونیم. امروز مطمئن شدم که داشتن شعور و درک بالا قابل قیمت گذاری نیست.